Sedert de eerste beschrijvingen van de vogels van het genus Aratinga, heeft deze soort, taxonomisch gezien dan, al heel wat wijzigingen doorgemaakt. Peters plaatste in 1937 alle leden van deze genera, behalve Nandayus nenday, in één enkele genus: Aratinga. Deze indeling werd tot op heden door de meeste taxonimisten aanvaard.
Een tweetal weken geleden werden de resultaten van een onderzoek gepubliceerd waarin de onderzoekers, aan de hand van de bestaande DNA analyses voorstellen om, net als Ridgway in 1916 al voorstelde, deze soorten in te delen in vier verschillende genera.
Dat geeft dan volgende indeling:
Aratinga (type species = solstitialis)
Aratinga weddellii (Deville, 1851)
Aratinga nenday (Vieillot, 1823)
Aratinga solstitialis (Linnaeus, 1758)
Aratinga maculata (Statius Muller, 1776)
Aratinga jandaya (Gmelin, 1788)
Aratinga auricapillus (Kuhl, 1820)
Eupsittula (type species = canicularis)
Eupsittula nana (Vigors, 1830)
Eupsittula canicularis (Linnaeus, 1758)
Eupsittula aurea (Gmelin, 1788)
Eupsittula pertinax (Linnaeus, 1758)
Eupsittula cactorum (Kuhl, 1820)
Thectocercus (type species = acuticaudatus)
Thectocercus acuticaudatus (Vieillot, 1818)
Psittacara ( type species = leucophthalmus)
Psittacara holochlorus (Sclater, 1859)
Psittacara strenuus (Ridgway, 1915)
Psittacara wagleri (G.R. Gray, 1845)
Psittacara mitratus (von Tschudi, 1844)
Psittacara erythrogenys Lesson, 1844
Psittacara finschi (Salvin, 1871)
Psittacara leucophthalmus (Statius Muller, 1776)
Psittacara euops (Wagler, 1832)
Psittacara chloropterus Souancé, 1856
Bemerk ook dat, doordat sommige soorten in een nieuwe genus geplaatst werden sommige soortnamen nu eindigen op ‘us’ ipv ‘a’.
Bron: Remsen, J. J. V., Schirtzinger, E. E., Ferraroni, A., Silveira, L. F., & Wright, T. F. (2013). DNA-sequence data require revision of the parrot genus Aratinga (Aves: Psittacidae). Zootaxa, 3641(3), 296–300. doi:10.11646/zootaxa.3641.3.9
