Pyrrhura albipectus is een parkietensoort die we op dit moment vrijwel niet in avicultuur tegen komen. Het is een soort waarvan eerst gedacht werd dat ze enkel in Ecuador voorkwam, maar enkele jaren geleden werd een kleine populatie net over de grens met Peru gevonden. Het is een soort die niet in grote aantallen voorkomt en een beperkt verspreidingsgebied heeft, maar de wilde populatie lijkt stabiel al wordt hun aantal maar op 1000 dieren geschat. Houtkap en mijnbouw zijn een bedreiging voor het leefgebied van de soort en kunnen de populatie bedreigen in de nabije toekomst.
De soort is een typische Pyrrhura. Het is een kleine vooral groene parkieten-soort, met een typische zwarte kap die bij veel Pyrrhura-soorten gevonden kan worden. De soort heeft ook de typische halstekening en oorvlek van deze groep. Wat deze soort echter doet opvallen is dat P. albipectus een helder oranje oorvlek heeft en dat de nek-tekening helder wit is. Dit maakt de soort in onze ogen een opvallende verschijning, maar in de natuur valt de soort amper op.
Ik vermoed dat de soort qua gedrag weinig af zal wijken van de andere soorten van het genus, maar op dit moment is er weinig onderzoek naar de soort gedaan waardoor het bij speculatie zal blijven. Genetisch onderzoek heeft wel aangetoond dat de soort genetisch dicht tegen de Pyrrhura melanura-groep aanzit, maar de resultaten gaven ook aan dat verder onderzoek noodzakelijk is (Ribas e.a. 2006). Deze verwantschap komt ook naar voren in mogelijke waarnemingen van P. melanura berlepschi x P. albipectus hybrides in Cordillera de Cutucú (Roberts e.a. 1987). In dit artikel wordt ook de mogelijkheid genoemd dat gedurende het broedseizoen beide soorten op verschillende hoogtes in het gebied broeden, maar dat de leefgebieden buiten dit seizoen overlappen.
