Beste vrienden,
12 jaar geleden werd me gevraagd om voorzitter van BVA te worden. Voor mij een totale verrassing want ik had nooit een functie in een bestuur, laat staan een voorzittersstoel geambieerd. Het zag er op dat moment echter niet zo rooskleurig uit voor onze vereniging. Er was niet echt een bestuursploeg meer en er waren al enkele serieuze pogingen ondernomen om BVA finaal ten gronde te richtten.
Ik heb toen ingestemd omdat ik BVA en de andere bestuursleden zeker niet in de steek wou laten, maar ik benadrukte wel dat ik deze functie slechts tijdelijk zou waarnemen onder twee condities: ‘BVA is van niemand en niemand is van BVA’. Ik wilde zeker niet vervallen in het stramien van jaren ervoor waarin medewerkers onvoorwaardelijke trouw moesten zweren aan hun vereniging en samenwerken met andere verenigingen compleet uit den boze was. Ik vermeldde er toen ook bij dat wie me afloste 500 Frank en een bak trappist kreeg. Ondertussen heeft de huidige ploeg BVA opgebouwd tot, en dat mag ik wel met fierheid stellen, DE agapornidenclub met wereldwijd hoog aanzien. Maar de tijd gaat snel en er kwamen geen opvolgers opdagen, daarom heb ik dan uiteindelijk, een paar jaar geleden, voor mezelf de limiet op 50 jaar gelegd. De mensen binnen het BVA bestuur waren daar allen van op de hoogte.
In 2011 wordt deze jongen 50 jaar en ik wilde dan ook plaats maken voor de jongere generatie. Eind september 2010 heb ik de Raad Van Bestuur van BVA laten weten mijn taak als voorzitter/bestuurslid binnen BVA te willen beëindigen en vandaag werden de nodige documenten getekend. Er is niets of niemand die me hiertoe gedwongen heeft, maar ik ben er van overtuigd dat dit absoluut noodzakelijk is om een goede, blijvende werking van een vereniging te garanderen. Ik kan inderdaad gerust nog jaren als voorzitter aanblijven en uiteindelijk enkel nog ‘mijn postje als voorzitter’ ambiëren maar dat is volgens mij geen gezonde situatie. Er is het risico dat BVA aan een paar personen gelinkt gaat worden en deze toestanden zorgen er voor dat jonge mensen zelfs niet de kans krijgen om zich te bewijzen. Dat is volgens mij fataal voor elke vereniging. Er moet immers op tijd en stond plaats gemaakt worden voor jonge mensen met nieuwe frisse ideeën. Dat ben ik aan BVA verplicht. Trouwens, het gaat hier zeker niet om mijn “titel of persoonlijk prestige”, het gaat over BVA, een vereniging waarvan ik hoop dat ze over 100 jaar ook nog bestaat. Ik heb me daarom vroeger ook steeds verzet tegen ‘vastgeroeste waarden’ in andere verenigingen. Helaas denken vele van deze mensen dat ze “onmisbaar” zijn. Wel ik ga nu zeker niet dezelfde fout maken. Daarom mijn beslissing om me volledig terug te trekken uit het bestuur. Ik heb 6 jaar als medewerker en 12 jaar als voorzitter, dus 18 jaar in totaal, mijn stempel gedrukt op het beleid van BVA, maar nu geef ik graag de fakkel door aan de jongere generatie.
Ik blijf wel actief in de ornithologische wereld, zij het dan wel meer vanuit wetenschappelijke hoek. Via Ornitho-Genetics VZW en MUTAVI, Research & Advice Group blijf ik verder onderzoek verrichten naar alles wat met vogels en mutaties te maken heeft. Via deze kanalen gaan we in de toekomst als onafhankelijk consultant support verlenen aan verenigingen, technische comités, redacties enz. Ook willen we in de toekomst nog cursussen organiseren, in zowel binnen- als buitenland. Uiteraard kan BVA steeds als eerste gebruik maken van deze kennis. Ik blijf bijgevolg nog artikelen schrijven en ik verzorg ook nog de cursus agaporniden in 2011, maar zij het dan wel als freelancer en niet meer vanuit de voorzittersstoel.
De nieuwe ploeg die er aan komt zal geleid worden door jonge mensen. Het is, zoals jullie al wisten, Arvid De Graeve die mijn functie van voorzitter zal overnemen. Hij wordt daarbij ondersteunt door medewerkers die al jarenlang ervaring hebben binnen BVA en een aantal nieuwe jonge gedreven en bekwame medewerkers binnen de Raad Van Bestuur van BVA. Ik heb dan ook alle vertrouwen in het nieuwe bestuur. Op die manier is de toekomst en vlotte energieke werking van BVA verzekerd. Ik hoop dan ook dat jullie het nieuwe bestuursteam, net zoals vorige jaren, vertrouwen blijft geven en steeds BVA blijft ondersteunen. De BVA doelstellingen zijn immers nog hetzelfde gebleven: de belangen van de liefhebbers van agaporniden verdedigen en correcte en wetenschappelijk onderbouwde info blijven verstrekken aan onze leden. Want BVA is en blijft er voor zijn leden, niet andersom.
Dank aan ieder voor de jaren van prettige samenwerking en graag tot binnenkort op één of andere BVA activiteit!
Omnia mutantur, nos et mutamur in illis. Nunc est bibendum
Dirk
