Agapornis roseicollis als een invasieve soort

Meestal laat ik het schrijven over Agaporniden over aan Dirk, maar enkele artikelen over wilde Agapornis roseicollis in de Verenigde Staten deden me besluiten om er toch een blog aan te wijden. Roseicollis in het wild in de Verenigde Staten?  En dat voor een soort uit Zuid-West Afrika.  In Europa zien we vooral Halsband parkieten (Psittacula krameri) in onze steden rond vliegen. Als ik naar mijn werk fiets zie ik er tientallen hun slaapbomen verlaten om te gaan foerageren.  Behalve deze soort zien we zo nu en dan ook een Alexanderparkiet (Psittacula eupatria) of een Monniksparkiet (Myiopsitta monachus) in Brussel, maar ondanks de grote hoeveelheden roseicollis die er ieder jaar gekweekt worden in Europa komen we deze soort niet tegen. Dit terwijl er toch meer dan genoeg ontsnappen.  Blijkbaar en gelukkig zijn de omstandigheden niet geschikt voor agaporniden in Europa.

In Arizona in het Zuid-Westen van de Verenigde Staten zijn de omstandigheden wel geschikt voor agaporniden.  Phoenix de hoofdstad van de staat ligt in de Sonora woestijn. De zomers zijn er heet en de winters zacht; Het is er 110 dagen per jaar warmer dan 38 °C en er valt gemiddeld 210 mm regen per jaar.   Al met al een leefgebied dat eigenlijk te droog is voor agaporniden en ook qua oorspronkelijke beplanting niet geschikt is.   Menselijk ingrijpen heeft deze omstandigheden wat verandert.  Tegenwoordig wonen er in Phoenix meer dan 1.4 miljoen mensen en Phoenix metropolitan area heeft 4.2 miljoen inwoners.  Het is vooral een stedelijk gebied geworden. In dit stedelijk gebied hebben roseicollis hun plek gevonden.

De eerste meldingen van roseicollis werden gemaakt in 1987 en sinds 2000 worden er groepen agaporniden waargenomen in een gebied van meer dan 150 m2.  In 2010 besloot AZFO, Arzino Field Ornithologists, een telling te houden om te bepalen hoe groot de roseicollis populatie in Phoenix nu is.  In een half-daagse telling werden er 948 waargenomen, waarbij naar verwachting ongeveer de helft van de geschikte leefgebieden onderzocht werden.  Dit meegenomen en het feit dat agaporniden in het wild lastig te vinden zijn  bestaat de geschatte agaporniden populatie in Phoenix uit minimaal 2500 dieren.  En het ligt in de verwachting dat deze populatie nog verder zal groeien en dat deze soort zich de komende decenia zal handhaven in Arizona.  De vogels alleen voor in stedelijke gebieden en niet in het omrichtende woestijn gebied.   In het stedelijk gebied is het hele jaar voldoende voedsel en water. Daarnaast zijn er meer dan voldoende nestgelegenheden waarbij vooral cactussen en ongetrimde palmbomen worden gebruikt door de vogels.   De vestiging van roseicollis lijkt geen negatief effect te hebben op andere soorten en gezien de verspreiding en populatie grote is het vrijwel onmogelijk om de populatie uit te roeien.  Dit wordt dan ook niet geprobeerd.

Behalve in Arizona is er ook een roseicollis populatie op Maui Hawaii. Deze populatie is een stuk kleiner maar gezien de hoeveelheid bedreigde soorten op het eiland zijn hier grotere zorgen over het effect van een extra invasieve soort op deze soorten.   Het opvallende van deze populatie is dat ze voor een groot gedeelte uit mutanten bestaat.

Radamaker Kurt en Corman Troy, STATUS OF THE ROSY-FACED LOVEBIRD IN PHOENIX, ARIZONA, 2010 (http://azfo.org/journal/Rosy-facedLovebird2011.html, gelezen 16 december 2012)