20 Years Ornitho-Genetics

Nederlandse versie onderaan

Dear visitor,

To begin with, I want to wish you all the best for 2025 and let us especially hope that worldwide peace may return.

2025 is a jubilee year for Ornitho-Genetics VZW as we celebrate our 20th anniversary. It all started in 1993 when I became a member of BVA-International. I had already been breeding birds for almost 20 years at that time. Those days, each association still used its own names to indicate colour mutations, there was no scientific background. If you know that in Belgium and The Netherlands, while we speak the same language, there were sometimes six different names for one and the same mutation, you understand that it was a real maze for a beginner.

In 1997, we, from BVA-International, invited the Dutch and Belgian associations to develop a common nomenclature. Initially, the intention was to develop this only in the Dutch language, but thanks to the Australian veterinarian Dr. Terry Martin, the idea arose to set up an (English-language) international nomenclature. A plan that was very difficult in the beginning, but we progressed step by step.

In the meantime, I was invited by Inte Onsman to collaborate within MUTAVI, Research & Advice Group. This study group/ research cell had been active in The Netherlands for a long time, but due to the death of John van Eerd, one of the founders, the research had come to a standstill. From mid-1998, under Inte’s leadership, I started working on colour mutations and, those days, we mainly focused on feather research. In the meantime, it became more difficult for me to keep everything running smoothly. Especially administratively and financially, it became a tangle because I live in Belgium and MUTAVI is based in The Netherlands. This was not always well understood by the government (tax) services. That is why, in 2004, the idea arose to set up a separate research unit in Belgium. In this way, in Belgium, we could officially continue research work together with MUTAVI in The Netherlands. The plan was conceived to focus more on the genetic side of colour mutations because I had already been working with genetics for some years and we also noticed that we could not make any progress with feather research for many mutations.

On January 22, 2005, Ornitho-Genetics VZW was officially established as a research institute. Our main objective was and still is to conduct research into colour mutations in birds and thus be able to pass on the correct information to enthusiasts.

In 2011, after more than 10 years, I resigned as chairman of BVA-International. I felt it was time to let other people develop their ideas and especially: only in this way could Ornitho-Genetics VZW function as a completely independent body. Although it was always like that, the fact that I was chairman of BVA-International was often cited as an argument to question our research results. With my resignation, that argument was off the table. Nevertheless, I still regularly receive questions/suggestions about the workings or membership of BVA-International, but these are always neatly forwarded to the relevant BVA employee because I have not been involved in the organisation of BVA since then. We have a neat annual contract in which we state that they have priority to publish our articles and on request, I help the judges with their training, and we provide free advice on, among other things, the BVA nomenclature and standards. But that’s where it stops.

Shortly thereafter, Inte Onsman stopped researching within MUTAVI. Health problems were the basis of this. In the meantime, Inte is enjoying his retirement but still follows everything from behind the scenes. We also still have regular contact.

Where it first seemed like an impossible dream to get more clarity about colour mutations through DNA research, we were able to convince some researchers over time about its necessity. As a result, we have been actively involved in several DNA research projects in recent years, with research into colour mutations in lovebirds taking up most of our time. Thanks to these studies, we are gradually beginning to understand the genome behind colour mutations better, only we cannot immediately make every result public. All research results need to be checked multiple times and importantly, checked for accuracy by other researchers. You notice, all this takes (a lot of) time. But we are making progress, and we hope to be able to report various new research results to you this year through the BVA-International magazine. But, our work is certainly not finished yet. That is why we, also in 2025, will continue to work!!

I look back with great gratitude on the past 20 years and want to thank the hundreds of enthusiasts who help us collect feathers, inform us about possible new colour mutations, and the many expressions of support we receive weekly. All this helps us to continue with our main objective: to pass on correct and scientifically supported knowledge about colour mutations to enthusiasts worldwide and thus ensure the future of aviculture!

Dirk

---

Beste bezoeker,

Om te beginnen wil ik u allen het allerbeste wensen voor 2025 en laat ons vooral hopen dat de wereldvrede mag terugkeren.

2025 is voor Ornitho-Genetics VZW een jubileumjaar want we bestaan 20 jaar. Het startte allemaal in 1993 toen ik lid werd van BVA-Internationaal. Ik was toen al bijna 20 jaar actief bezig met het fokken van vogels. In die tijd gebruikte elke vereniging nog zijn eigen namen om kleurmutaties aan te duiden. Als je weet dat in België en Nederland (en dat terwijl we dezelfde taal spreken) er soms zes verschillende namen waren voor een en dezelfde mutatie, dan begrijpt u dat het voor een beginnende liefhebber een echt doolhof was.

In 1997 nodigden we, vanuit BVA-International, de Nederlandse en Belgische bonden uit om eenzelfde nomenclatuur te ontwikkelen. Waar het in eerste instantie de bedoeling was om deze enkel te ontwikkelen in de Nederlandse taal, kwam er dankzij de Australische dierenarts Dr. Terry Martin, het idee om een (Engelstalige) internationale nomenclatuur op poten te zetten. Een plan dat in de beginfase heel moeilijk liep, maar we vorderden stap voor stap.

Ondertussen werd ik door Inte Onsman uitgenodigd om mee te werken binnen MUTAVI, Research & Advice Group. Deze onderzoekscel was al lang actief in Nederland, maar door het overlijden van John van Eerd, één van de stichters, kwamen de onderzoeken op een laag pitje te staan. Vanaf medio 1998 ging ik, onder leiding van Inte, aan de slag en we focusten ons vooral op vederonderzoek. Ondertussen werd het voor mij moeilijker om alles vlot te laten draaien. Vooral administratief en financieel werd het een kluwen want ik leef in België en MUTAVI is gehuisvest in Nederland. Dat werd niet altijd goed begrepen door de overheidsdiensten. In 2004 ontstond daarom de idee om een aparte onderzoekscel in België op te richten. Op die manier konden we vanuit België, samen met MUTAVI in Nederland, verder onderzoekswerk verrichten. Het plan werd opgevat om meer de klemtoon te leggen op de genetische kant van kleurmutaties, omdat ik al langer met genetica bezig was en we ook merkten dat we met vederonderzoek voor heel wat mutaties geen stap verder konden.

Op 22 januari 2005 werd Ornitho-Genetics VZW dan als onderzoeksinstituut officieel opgericht. Onze voornaamste doelstelling was en is nog steeds: onderzoek verrichten naar kleurmutaties bij vogels en zo de juiste informatie kunnen doorgeven aan de liefhebbers.

In 2011 stopte ik, na meer dan 10, als voorzitter van BVA-International. Ik vond dat het tijd was om andere mensen hun ideeën te laten uitwerken en vooral: enkel op die manier kon Ornitho-Genetics VZW als compleet onafhankelijk orgaan functioneren. Hoewel dat eigenlijk altijd al zo was, werd het feit dat ik voorzitter was van BVA-International toch dikwijls aangehaald als argument om onze onderzoeksresultaten in twijfel te trekken. Door mijn ontslag was dat argument hier dan ook van de baan. Toch krijg ik nu nog regelmatig vragen/ suggesties over de werkingen of lidmaatschap bij BVA-International, maar deze worden steeds netjes doorgestuurd naar de betreffende BVA-Medewerker, want ik ben al lang niet meer betrokken bij de besluiten van BVA. We hebben netjes een jaarlijks contract waarin we aangeven dat BVA-International prioriteit krijgt om onze artikelen te publiceren en op verzoek help ik de keurmeesters bij hun opleidingen en geven we vrijblijvend advies bij o.a. de BVA-nomenclatuur en standaardeisen. Maar daar stopt het dan ook.

Kort daarop stopte Inte Onsman met onderzoeken binnen MUTAVI. Gezondheidsproblemen lagen aan de basis hiervan. Ondertussen geniet Inte van zijn pensioen, maar volgt nog alles van achter de schermen. We hebben ook nog regelmatig contact.

Waar het eerst nog een natte en onmogelijke droom leek om via DNA-onderzoek meer duidelijkheid te krijgen over kleurmutaties, konden we met de tijd enkele onderzoekers toch overtuigen over de noodzaak ervan.  Het gevolg is dat we de laatste jaren actief betrokken zijn in een aantal DNA-onderzoeksprojecten waarvan het onderzoek naar kleurmutaties bij agaporniden het meeste van onze tijd inneemt. Dankzij deze onderzoeken beginnen we stap voor stap het genoom achter kleurmutaties beter te begrijpen, alleen kunnen we nog niet alle resultaten meteen openbaar maken. Alle onderzoeksresultaten dienen meermaals gecontroleerd en belangrijk, door andere onderzoekers op juistheid gecheckt worden. U merkt het, dit alles heeft (veel) tijd nodig. Maar we vorderen en we hopen u dit jaar, via het BVA-International blad, nog diverse nieuwe onderzoeksresultaten te kunnen melden. Maar ons werk is zeker nog niet af. Daarom blijven we, ook in 2025, verder werken om nog meer duidelijkheid te kunnen verstrekken over kleurmutaties.

Ik kijk met grote dankbaarheid terug op de afgelopen 20 jaar en wil de honderden liefhebbers danken die ons helpen om veren bij elkaar te zoeken, ons informeren over mogelijk nieuwe kleurmutaties en de vele steunbetuigingen die we wekelijks krijgen. Dit alles helpt ons om verder te gaan met onze voornaamste doelstellig: correcte en wetenschappelijke ondersteunde kennis over kleurmutaties doorgeven aan de liefhebbers wereldwijd en zo de toekomst van avicultuur te verzekeren!

Dirk